Jedyna taka Aleja w Polsce !
Idea realizacji Aleja Pisarzy w Oświęcimiu
Idea realizacji Aleja Pisarzy w Oświęcimiu nawiązuje do popularnych na całym świecie Alei Gwiazd, przy czym w odróżnieniu od idolów masowej kultury medialnej, dowartościowaniu podlega tu sztuka o najwyższej wartości kulturowej – sztuka słowa.
Wielkość pisarza nie sprowadza się do krótkotrwałych błysków w doraźnej aktualności, jego dzieło pozostaje na długo w pamięci czytelników, społeczności, narodów, a napisane przez niego książki na wiele pokoleń, czasem stuleci, zapełniają biblioteczne półki oferując duchową strawę odbiorcom. Pisarz, jak każdy inny artysta – a może nawet bardziej – zasługuje na uwiecznienie, także w dosłownym, materialnym sensie, w postaci trwałych znaków rytych w „kamieniu”.
Aleja będzie akcentować osobę pisarza, autora, a nie tylko jego dzieła. Często dzieło głębiej pozostaje w świadomości i pamięci czytelnika, a zanika, gubi się w ulotnej pamięci sam autor.
Aleja Pisarzy, powstająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Ł. Górnickiego GALERIA KSIĄŻKI w Oświęcimiu, ma na celu upamiętniać wybitnych żyjących pisarzy, którzy osobiście wezmą udział w uroczystości wmurowania w Aleja Pisarzy pamiątkowej płyty, ozdobionej ich autografem i wybranym cytatem z ich twórczości. Ich przyjazd do Oświęcimia stanowić będzie zarazem święto dla wszystkich tych, którzy w dobie dominującej kultury obrazkowej nadal cenią sobie szczególnie wartość dobrego słowa pisanego.
Realizowany projekt ma także w oczach społeczności kraju i świata poszerzać symbolikę Oświęcimia – Miasta Orędownika Pokoju – o wartościowe kulturowe, humanitarne i pokojowe treści.
Dr hab. prof. UJ Krzysztof Zajas - Przewodniczący Kapituły
Prezydent Miasta Oświęcim Janusz Chwierut - Członek Kapituły
Dr hab. prof. UJ Michał Rusinek - Członek Kapituły
Dr hab. prof. UJ Jarosław Fazan - Członek Kapituły
Prof. dr hab. Ryszard Koziołek, rektor UŚ - Członek Kapituły
Dyrektor Biblioteki Leszek Palus - Członek Kapituły
Z-ca Dyrektora Biblioteki Monika Sobota - Sekretarz Kapituły
1. Kapituła zbiera się co najmniej raz w roku.
2. Pracami Kapituły kieruje wybrany spośród członków Kapituły Przewodniczący.
3. Do kompetencji Kapituły należy opiniowanie oraz wybór autorów do upamiętnienia w Alei Pisarzy.
ANDRZEJ STASIUK
Pierwszym pisarzem, który zaznaczył swoją obecność w oświęcimskiej Alei Pisarzy jest Andrzej Stasiuk. Niezwykły prozaik, poeta i dramaturg, znany jest chyba wszystkim krytykom literackim na całym świecie. Autor Murów Hebronu, Dukli, Opowieści galicyjskich, Dziewięciu, Jadąc do Babadag, Taksimu, Dziennika pisanego później i kilku innych książek. Laureat paru nagród, ostatnio Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica 2008, Nagrody Literackiej Gdynia 2010, Nagrody Forum Ekonomicznego i Miasta Krakowa Nowa Kultura Nowej Europy im. Stanisława Vincenza 2011 oraz Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2011 w dziedzinie literatury.
MAREK BIEŃCZYK
Marek Bieńczyk urodził się w 1956 roku. Jest prozaikiem, eseistą, tłumaczem, historykiem literatury w Instytucie Badań Literackich PAN, współpracownikiem francuskiego kwartalnika "L'atelier du roman". Jest członkiem International Federation of Wine and Spirits and Writers. Autor m.in. książek: "Melancholia. O tych, co nigdy nie odnajdą straty" (1998), "Kroniki wina" (2001), "Przezroczystość" (2007), powieści "Terminal" (1994) oraz "Tworki" (1999).
JANUSZ GŁOWACKI
Dramaturg, prozaik, felietonista, autor scenariuszy filmowych. Wykładowca na Columbia University, Bennington College, New York Public Theater, Mark Tapper Forum w Los Angeles i Atlantic Center for the Arts na Florydzie. Jego artykuły i eseje publikował New York Times. Wydał kilka tomów opowiadań m.in.: Wirówka nonsensu, Nowy taniec la-ba-da, Polowanie na muchy, Raport Piłata, My sweet Raskolnikow, Coraz trudniej kochać, Rose cafe. dwa tomy felietonów W nocy gorzej widać, Powrót hrabiego Monte Christo i powieści m.in.: Moc truchleje, Ostatni cieć, Tego się nie tańczy, Nie mogę narzekać, Z głowy, Jak być kochanym, Pięć i pół, Good night, Dżerzi. Światowy sukces przyniosły jednak Głowackiemu sztuki teatralne. W grudniu 81 roku, na kilka dni przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego, Głowacki wyjechał do Londynu na premierę sztuki Kopciuch w Royal Court Theatre w reżyserii Danny Boyl (Trainspotting). The Guardian i London Times uznały ją za najlepszą produkcję roku. Od 1983 roku mieszka w Nowym Jorku, a wystawiony w 84 r. przez jeden z najlepszych nowojorskich teatrów, Joseph Papp Public Theatre, w reżyserii Johna Maddena (Zakochany Szekspir) Christopherem Walkenem w roli głównej, Kopciuch rozpoczął triumfalną drogę Głowackiego po teatrach całego świata. Jego sztuki grane są od Nowego Jorku, Los Angeles, Las Vegas, Toronto, Londynu, Marsylii, Sydney i Bonn po Pragę, Warszawę, Moskwę, Petersburg, Dagestan, Seul i Tajpej. W 86 r. w Buenos Aiers Kopciuch otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę teatralną argentyńskiej krytyki Premio Moliere. Janusz Głowacki jest autorem scenariuszy Polowanie na muchy, Trzeba zabić tę miłość. Jest współautorem Markiem Piwowskim kilku zrealizowanych scenariuszy filmowych: Rejsu i Psychodramy oraz napisanego wspólnie z Łukaszem Zadrzyńskim Billboardu. Scenariusz Hairdo zdobył w roku 99 r. główna nagrodę - Tony Cox Award na festiwalu filmowym Nantucket w Stanach Zjednoczonych. Głowacki jest autorem scenariusza do najbardziej oczekiwanego filmu roku 2013 Wałęsa. Człowiek z nadziei w reżyserii Andrzeja Wajdy. 27 września 2013 r. odsłonił w Alei Pisarzy w Oświęcimiu dedykowaną mu tablicę z cytatem.
EWA LIPSKA
Ewa Lipska urodziła się w 1945 roku. Studiowała na wydziale malarstwa w krakowskiej ASP. Była redaktorem działu poezji Wydawnictwa Literackiego, współzałożycielką i redaktorką kilku pism, m.in. "Dekada Literacka", "Pismo" i "Kraków". W latach 90. pracowała w ambasadzie polskiej w Austrii. Kierowała Instytutem Polskim w Wiedniu. Należy do polskiego i austriackiego PEN-Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Polskiej Akademii Umiejętności. W dorobku literackim Ewy Lipskiej znajduje się ponad 20 tomów poezji, m.in.: "Wiersze" (1967), "Trzeci zbiór wierszy" (1972), "Żywa śmierć" (1979), "Dom Spokojnej Młodości" (1979), "Nie o śmierć tutaj chodzi, lecz o biały koronek" (1982), "Wakacje mizantropa" (1993), "Stypendyści czasu" (1994) i polsko-niemiecka publikacja "Życie zastępcze - Ersatzleben" (1998). Poza Polską ukazało się ok. 40 wyborów jej wierszy. Poetka była wielokrotnie nagradzana, m.in. wyróżnieniami PEN-Clubów polskiego i austriackiego oraz Nagrodą Kościelskich. W 2012 r. kielecki Uniwersytet Jana Kochanowskiego przyznał jej doktorat honoris causa. 23 maja Ewa Lipska odsłoniła w Alei Pisarzy w Oświęcimiu dedykowaną jej tablicę z cytatem.
ZOFIA POSMYSZ
Pisarka i scenarzystka, urodzona w 1923 r. w Krakowie. Kiedy wybuchła wojna, była uczennicą liceum. Aresztowana, osadzona w więzieniu na Montelupich w Krakowie, następnie przeniesiona do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz skąd przetransportowana została do KL Ravensbrück i Neustadt-Glewe. Po wojnie przeniosła się do Warszawy, gdzie ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała m.in. w piśmie „Głos Ludu” jako korektorka, w Polskim Radiu współtworząc od 1960 roku powieść radiową "W Jezioranach". Rozgłos przyniosło jej słuchowisko radiowe „Pasażerka z kabiny 45”, na motywach którego powstał film „Pasażerka” w reżyserii Andrzeja Munka, a następnie książka pod tym samym tytułem wydana w 1962 roku. Zofia Posmysz zrealizowała wiele słuchowisk i reportaży, które w późniejszym okresie stały się punktem wyjścia ciekawych, rozszerzonych sztuk. Jest autorką czterech książek poświęconych tematyce obozowej: „Pasażerka”, „Wakacje nad Adriatykiem”, „Ten sam doktor M.” oraz „Do wolności, do śmierci, do życia”.
Od kilkunastu lat Zofia Posmysz związana jest z Międzynarodowym Domem Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu. W 2013 roku otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Oświęcim. 4 września 2014 r. Zofia Posmysz odsłoniła dedykowaną Jej tablicę z cytatem w Alei Pisarzy przy Bibliotece w Oświęcimiu.
MARCIN ŚWIETLICKI
Marcin Świetlicki (urodzony 24 grudnia 1961 w Piaskach k. Lublina) polski poeta, dziennikarz, członek alternatywnej formacji Świetliki. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Służba wojskowa w latach 1984-1986. Mieszka i tworzy w Krakowie. Debiutował książką Zimne kraje, wydaną w 1992 przez fundację brulionu. Zaraz po debiucie został dostrzeżony i uznany przez licznych krytyków za jednego z dwóch najwybitniejszych (obok Jacka Podsiadły) przedstawicieli tzw. pokolenia brulionu. W 1993 skontaktował się z muzykami krakowskiego zespołu Trupa Wertera Utrata i założył grupę Świetliki wykonującą kompozycje - podkłady dźwiękowe do wierszy Świetlickiego. Sam Świetlicki stoi przy tym na scenie i recytuje tekst utworu. Świetlicki znany jest również ze współpracy z muzykami alternatywnymi. Laureat wielu nagród literackich, m.in. im. Georga Trakla, Kościelskich, Grand Prix w konkursie czasopisma brulion, Paszportu Polityki (nie przyjął), kilkakrotnie nominowany do nagrody Nike. Do 2004 pracował zawodowo jako korektor w redakcji Tygodnika Powszechnego w Krakowie. Wystąpił jako aktor w spektaklu TVP Małżowina (1998) i w filmie Anioł w Krakowie (2002). Do ważnych dzieł należą: Zimne kraje, Schizma, Berlin, Trzecia połowa, 20 niezapomnianych przebojów i 10 kultowych fotografii, Pieśni profana, Czynny do odwołania, Katecheci i frustraci, Nieczynny, Wiersze wyprane, 49 wierszy o wódce i papierosach, Trzecia połowa.
OLGA TOKARCZUK
Olga Tokarczuk – jedna z najbardziej cenionych na świecie i najczęściej nagradzanych polskich pisarek. Jej książki zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków. Otrzymała m.in. Literacką Nagrodę Nike, Paszport „Polityki”, Nagrodę im. Kościelskich, Brücke Berlin-Preis, słoweńską nagrodę Vilenica, Uznamską Nagrodę Literacką. Mieszka we Wrocławiu. Autorka powieści Podróż ludzi Księgi (1993), E. E. (1995), Prawiek i inne czasy (1996), Dom dzienny, dom nocny (1998), Ostatnie historie (2004), Anna In w grobowcach świata (2006), Bieguni (2007), Prowadź swój pług przez kości umarłych (2009), Księgi Jakubowe (2014), zbiorów opowiadań Szafa (1998) i Gra na wielu bębenkach (2001) oraz eseju Lalka i perła (2000), poświęconego powieści Bolesława Prusa Lalka i zbioru felietonów Moment niedźwiedzia (2012).
HANNA KRALL
Urodzona w 1937 roku w Warszawie, pochodzi z rodziny żydowskiej. W trakcie wojny straciła najbliższych, a sama cudem uniknęła śmierci (została wykradziona z transportu). Absolwentka wydziału dziennikarstwa UW, pisarka i reporterka. Publikowała w wielu czasopismach – m. in. w Polityce (w latach 1966-69 jako korespondentka prasowa P. przebywała w ZSRR), Tygodniku Powszechnym, Res Publice, Gazecie Wyborczej. W latach 1982-1987 była zastępcą kierownika literackiego w Zespole Filmowym „Tor”. Z pobytu na wschodzie napisała kilka zbiorów reportaży. Są to m. in.: Na wschód od Arbatu (1972), Szczęście Marianny Głaz (1976), Sześć odcieni bieli (1978), w których na przykładzie losów jednostek ukazała przeobrażenia społeczno-kulturowe i konflikty naszych czasów. Największą sławę przyniosła jej książka Zdążyć przed Panem Bogiem (1977) powstała na podstawie rozmowy z Markiem Edelmanem, ostatnim żyjącym przywódcą powstania w getcie warszawskim. Inne utwory Hanny Krall to: reportaże: Katar sienny (1981), Dowody na istnienie (1995), Tam już nie ma żadnej rzeki (1998), opowiadania: Ambitny jestem (1965), powieści: Sublokatorka (1985), Okna (1987), Hipnoza (1989). W swojej twórczości Krall podejmuje nie tylko temat holocaustu, interesuje ją także problem skomplikowanych losów Polaków uwikłanych w politykę i historię, wpływ przeszłości na osobowość człowieka i tajniki ludzkiej pamięci. Jej książki doczekały się przekładów na wiele języków obcych, m. in. na angielski, francuski, hebrajski, niemiecki szwedzki i włoski. Autorka była też wielokrotnie nagradzana.
RYSZARD KRYNICKI
(ur. 1943) jest niewątpliwie jednym z najlepszych żyjących poetów polskich. Od pierwszych tomów z końca lat 60. XX w. (Pęd pogoni, pęd ucieczki oraz Akt urodzenia), wpisujących go w szereg poetów tzw. Nowej Fali, Krynicki dał się poznać jako twórca wrażliwy na wieloznaczność mowy, złożoność języka poetyckiego, dążący do maksymalnej precyzji wyrazu. Rozwój jego drogi twórczej, trwający do dziś i nadal imponujący, pokazuje nieustanne, wręcz uporczywe szlifowanie formy poetyckiej i doskonalenie słowa, coraz bardziej oszczędnego w jego wierszach, ale tym bardziej nośnego i obciążonego sensami. Nie do przecenienia są również jego zasługi jako prekursora niezależnego ruchu wydawniczego w czasach Peerelu i działacza opozycji demokratycznej, a przede wszystkim znakomitego tłumacza, autora tomów przekładów poetyckich Paula Celana, Nelly Sachs, oraz takich pisarzy jak Bertolt Brecht czy Rainer Kunze. Ryszard Krynicki jest laureatem wielu nagród, zarówno krajowych, jak i zagranicznych, m. in. Nagrody im. Kościelskich, Nagrody Kulturalnej „Solidarności” i Nagrody Friedricha Gundolfa.
WANDA CHOTOMSKA
ur. 26 października, 1929 r., jedna z najpopularniejszych polskich pisarek i poetek tworzących dla dzieci. W każdej z form literackich, które wychodzą spod jej pióra, osiąga mistrzostwo, zachwycając kolejne pokolenia czytelników. W swojej twórczości Wanda Chotomska kontynuuje najlepsze tradycje pisarstwa Brzechwy i Tuwima. Zaskakujące skojarzenia, zabawa słowem, dosłowność w odczytywaniu przenośni i przysłów, życzliwość, zrozumienie potrzeb dziecka jako odbiorcy – to znaki szczególne jej pisarskiego dorobku. 13 października, wnuczka Wandy Chotomskiej, Pani Karolina Golba odsłoniła płytę z cytatem Wandy Chotomskiej w Alei Pisarzy.
WIESŁAW MYŚLIWSKI
ur. w 1932 w Dwikozach pod Sandomierzem. Prozaik, dramaturg, autor scenariuszy filmowych; laureat wielu nagród literackich (m.in. dwukrotnie uhonorowany Nagrodą Nike), wyróżniony najważniejszymi odznaczeniami i orderami państwowymi, w tym Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, doktor honoris causa trzech polskich uniwersytetów, twórca o wielkim autorytecie artystycznym i moralnym. Debiutował
powieścią „Nagi sad” w 1967 roku. Jego wczesna twórczość była zaliczana do tzw. nurtu wiejskiego w polskiej prozie. Fabuły utworów Myśliwskiego z tamtego czasu zostały osadzone w środowisku wiejskim i zorganizowane wokół chłopskich doświadczeń, z których najważniejszym była wielka zmiana, jaka dokonała się na wsi w latach istnienia Polski Ludowej. Problematyce tej pisarz nadał wyjątkowy kształt – przekształcił w wielką metaforę, poszerzył o refleksję antropologiczną, zadbał o jej uniwersalność. Stopniowo też wycofywał swoich bohaterów z przestrzeni wiejskiej. Myśliwski jest autorem powieści:
Nagi sad, Pałac, Kamień na kamieniu,Widnokrąg, Traktat o łuskaniu fasoli, Ostatnie rozdanie i dramatów: Drzewo, Klucznik, Złodziej, Requiem dla gospodyni. Źródło: instytutksiazki.pl
DOROTA MASŁOWSKA
najpopularniejsza autorka młodego pokolenia, nazywana czasami enfante terrible polskiej literatury. Jej debiutancka powieść „Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną” wydana w 2002 uchodzi za największą polską sensację literacką ostatniego dziesięciolecia stając się z dnia na dzień zarówno literackim skandalem, jak i kultową książką pokolenia. Nagrodzona Paszportem Polityki w 2003 r. Druga powieść Masłowskiej, „Paw królowej”, to przede wszystkim powieść rozrachunkowa, za którą otrzymała w 2006 roku Nagrodę Nike, najbardziej prestiżową nagrodę literacką w Polsce W tym samym roku ukazała się jej kolejna książka, „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”. Potem wydała: „Między nami dobrze jest” (2008), „Kochanie, zabiłam nasze koty”(2012), „Jak zostałam wiedźmą” (2014), „Więcej niż możesz zjeść. Felietony parakulinarne” (2015). W 2014 roku nagrała płytę Społeczeństwo jest niemiłe z takimi przebojami, jak Hajs czy Chleb. Dorota Masłowska ciągle poszukuje nowych form wypowiedzi i jako niezwykle przenikliwa obserwatorka naszego życia z pewnością nieraz nas jeszcze zaskoczy.
MARIUSZ SZCZYGIEŁ
(ur. 1966) reporter, dziennikarz prasowy, dawniej także telewizyjny i radiowy. Laureat European Book Prize, francuskiej nagrody Prix AMPHI we Francji, czeskiej Gratias Agit, radiowego Melchiora („za inspirację dla reporterów Polskiego Radia”), Nagrody Nike Czytelników, Nagrody im. Beaty Pawlak, finalista Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus i Nagrody Literackiej Nike. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę zaczął zaraz po maturze jako reporter w tygodniku „Na przełaj”. Pisał odważne teksty o subkulturach, homoseksualistach, narkotykach, niektóre uznane za przełomowe i nowatorskie. Szybko przeszedł do tworzącego się właśnie zespołu dziennikarskiego „Gazety Wyborczej”. Po kilku latach zainteresowała się nim telewizja: w latach 1995-2001 współtworzył i prowadził talk-show "Na każdy temat" w TV Polsat. Wydał wtedy swoją pierwszą książkę z reportażami: Niedziela, która zdarzyła się w środę (1996). Rok po zakończeniu współpracy z telewizją powrócił do „Gazety Wyborczej”, od roku 2004 jest zastępcą szefa i redaktorem dodatku „Duży Format”. Dzięki przypadkowemu spotkaniu z Heleną Vondráčkovą zainteresował się kulturą czeską, nauczył języka i wydał książkę Gottland (2006), przełożoną na kilkanaście języków. Na Uniwersytecie Warszawskim przez szereg lat prowadził autorskie seminaria warsztatowe z reportażu. Wspólnie z Pawłem Goźlińskim i Wojciechem Tochmanem założył Instytut Reportażu (2009). Źródło: instytutksiazki.pl
URSZULA KOZIOŁ
Poetka, prozaiczka, felietonistka, autorka form dramatycznych, w tym inscenizacji dla dzieci oraz monodramów. Urodziła się 20 czerwca 1931 w Rakówce pod Biłgorajem, na Lubelszczyźnie. Pisywała również pod pseudonimami Antoni Migacz, Mirka Kargol, Faun, U.K., Uka. Jej rodzice oboje byli nauczycielami, ona też przez pewien czas pracowała w tym zawodzie - najpierw w Bystrzycy Kłodzkiej, a później we Wrocławiu. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Od czasu studiów zamieszkała we Wrocławiu. Jej mężem był Feliks Przybylak - zmarły w roku 2010 germanista i tłumacz, któremu poświęciła tom "Klangor" (2014). Debiut książkowy Urszuli Kozioł miał miejsce w 1957 roku, co pozwala identyfikować ją z tzw. pokoleniem "Współczesności" (tym, do którego należał m.in. Stanisław Grochowiak). Poetka od lat współpracuje z wrocławskim miesięcznikiem "Odra", zaś od 1972 sprawuje w nim stanowisko kierownika działu literackiego. Jest przede wszystkim poetką, chociaż ma w dorobku również interesującą prozę autobiograficzną - "Postoje pamięci", gdzie historia rozpoczyna się od przedwojennego dzieciństwa. Opisując tę książkę, Wojciech Browarny odwoływał się do autorów tzw. "nurtu wiejskiego", takich jak Wiesław Myśliwski. W tomie "Supliki" Kozioł eksperymentowała również z prozą poetycką. Urszula Kozioł była wielokrotnie nagradzana. Wśród przyznanych jej laurów warto wymienić Nagrodę im. Stanisława Piętaka (1965), Nagrodę Fundacji Kościelskich (1969) i Nagrodę Główną Śląską Dolnej Saksonii (1997). Poetka została ponadto uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi (1974) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981). W roku 2006 jej książkę "Supliki" nominowano do nagrody literackiej Nike, jak również do Śląskiego Wawrzynu Literackiego. Ponownie w roku 2008 była nominowana do Nagrody Literackiej Nike za tomik "Przelotem". Wreszcie w roku 2011 Urszula Kozioł otrzymała nagrodę Silesiusa za całokształt pracy twórczej. Źródło: culture.pl
WOJCIECH JAGIELSKI
dziennikarz, korespondent PAP, były publicysta Gazety Wyborczej, pisarz. Jeden z najlepszych i najważniejszych przedstawicieli polskiej szkoły reportażu, uczeń Ryszarda Kapuścińskiego i Hanny Krall, specjalista od Bliskiego Wschodu, Kaukazu i Afryki. W swoich książkach stara się przebić przez zaporę różnic kulturowych, etnicznych i wyznaniowych, by dotrzeć do perspektywy zwykłego człowieka, przeciętnego mieszkańca odległych, peryferyjnych regionów. Jest reporterem uczestniczącym, często z narażeniem życia dociera w bezpośrednie sąsiedztwo konfliktów zbrojnych, chce dotknąć żywej tkanki aktualnych wydarzeń. Jego książki – pisane fascynująco powściągliwym i przez to niezwykle przenikliwym językiem – to kapitalne świadectwa współczesnego świata, pełnego chaosu, ingerencji polityki w życie prywatne, tragedii generowanych przez wypaczone ideologie. Filozof wędrówki, niekończącej się drogi, niezmordowany tułacz niebezpiecznych reporterskich szlaków / prof. Krzysztof Zajas.
ADAM ZAGAJEWSKI
Poeta, prozaik, eseista, krytyk, tłumacz, laureat wielu prestiżowych nagród literackich, tłumaczony na wiele języków. Urodził się 21 czerwca 1945 roku we Lwowie. Debiutował w r. 1967 wierszem w "Życiu Literackim". Jego debiut książkowy to tomik Komunikat (Kraków 1972). Opublikował ponadto m. in. następujące książki poetyckie: Sklepy mięsne (Kraków 1975), List (Poznań 1978), List (drugi obieg, Kraków 1978), List. Oda do wielości (w drugim obiegu: Kraków 1982;1983 w Instytucie Literackim w Paryżu), Jechać do Lwowa (Londyn 1985, z rysunkami Józefa Czapskiego), Płótno (Paryż 1990), Ziemia ognista (Poznań 1994), Pragnienie (Kraków 1999, 2001); wybory poezji: Dzikie czereśnie (1992), Trzej aniołowie. Three Angels (1998), Późne święta (1998); zbiory esejów i szkiców literackich: wspomniany wyżej Świat nieprzedstawiony (z J. Kornhauserem, Kraków 1974), Drugi oddech (Kraków 1978), Polen: Staat im Schatten der Sowjetunion [Polska: kraj w cieniu Związku Sowieckiego], (Reinbek k. Hamburga 1981, tylko w jęz. niem. w serii: Spiegel-Buch), Solidarność i samotność (Paryż 1986), Dwa miasta (Paryż-Kraków 1991), W cudzym pięknie (Kraków 1998, 2001) oraz powieści: Ciepło, zimno (Warszawa 1975), Słuch absolutny (ukazała się tylko w przekładzie niemieckim jako Das absolute GehrZürich 1982) i Cienka kreska (Kraków 1983). Laureat licznych prestiżowych nagród literackich, krajowych i zagranicznych, m. in.: Nagrody "Zapisu" (1980), Nagrody Kościelskich (1975), Nagrody im. Kurta Tucholsky'ego szwedzkiego PEN Clubu (1985), Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego, nagrody "Arki" i Prix de la Liberté francuskiego PEN Clubu (1987), nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1988), Międzynarodowej Nagrody Vilenica (1996), Nagrody Tranströmera (2000) i ostatnio Nagrody Literackiej Fundacji im. Konrada Adenauera (2002). Członek Akademii Sztuk w Berlinie i Akademii Sztuk Pięknych w Monachium / Źródło: Wyd. a5
SZCZEPAN TWARDOCH
Pisarstwo Szczepana Twardocha to jeden z najciekawszych fenomenów współczesnej prozy polskiej. Znakomicie oscyluje ono pomiędzy wyznacznikami literatury wysokiej i niskiej, prowokuje mieszaniem stylów, czasem świadomie drażni czytelnika zarówno sięganiem do tematów trudnych, jak i podejmowaniem ich z nieoczywistej, zaskakującej perspektywy. Począwszy od świetnej Morfiny (2012), przez rewelacyjnego Dracha (2014), znakomitego Króla (2016) aż do ostatniego Królestwa (2018), Twardoch umiejętnie łączy historię ze współczesnością, szeroką perspektywę kulturową z upodobaniem do szczegółu, brawurową akcję z wysmakowanym, finezyjnym opisem. Konsekwentnie też szuka własnego, oryginalnego języka literackiego, umacniając swoją pozycję pisarza ambitnego, niespokojnego, drapieżnego, wymykającego się łatwym kryteriom i podziałom / prof. Krzysztof Zajas.
MAŁGORZATA SZEJNERT
Dziennikarka i pisarka. Ukończyła wydział dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1972 r. debiutowała książką „Borowiki przy ternpajku”. W sierpniu 1980 r. uczestniczyła w redagowaniu biuletynu strajkowego w szczecińskiej stoczni im. Adolfa Warskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracowała z prasą podziemną. W 1984 r. wyjechała do Stanów Zjednoczonych, skąd wróciła po dwóch latach. Była jedną z założycielek w 1989 r. Gazety Wyborczej. Prowadziła w niej dział reportażu. Za „Czarny ogród” wydany w 2007 r. została laureatką Nagrody Mediów Publicznych. Była nominowana do Nagrody Literackiej Nike.
MAGDALENA GRZEBAŁKOWSKA
Reportażystka i pisarka. Ukończyła studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Spod jej pióra wyszły biografie ks. Jana Twardowskiego oraz rodziny Beksińskich. Jest m. in. laureatką nagrody Grand Press oraz Śląskiego Wawrzynu Literackiego.
RADEK RAK
Polski pisarz literatury fantasy i lekarz weterynarii. Laureat Literackiej Nagrody Nike za powieść "Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli". W swoich książkach wykorzystuje wątki historyczne, sięga do lokalnych mitów i legend. Przeplata humor i ironię z elementami baśniowymi oraz słowiańskimi motywami.
JURIJ ANDRUCHOWYCZ
Ukraiński poeta, prozaik, eseista, tłumacz i wokalista, urodził się w 1960 roku. Jeden z najwybitniejszych
współczesnych twórców literatury ukraińskiej, którego dorobek doceniany był
wielokrotnie na arenie międzynarodowej, m.in. laureat Nagrody Herdera, Literackiej
Nagrody Europy Środkowej ,Angelus" Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica.
Polskim czytelnikom znany jest m.in. z powieści Rekreacje (1992), Moscoviada.
Powieść grozy (1993), Perwersja (1996) oraz Dwanaście kręgów (2003), zbiorów
eseistycznych Erz-herz-perc (1996), Moja Europa (2000, wraz z Andrzejem Stasiukiem),
Diabeł tkwi w serze (2006) i Leksykon miast intymnych (2011), a także z tomów
poetyckich Piosenki dla martwego koguta (2005) oraz Egzotyczne ptaki i rośliny (2007).
W 2023 r. nakładem Wydawnictwa Czytelnik pojawila się książka Radio Noc.
W 2005 roku ukazała się płyta Andruchoid, nagrana przez Andruchowycza wspólnie
z Mikołajem Trzaską, Wojtkiem Mazolewskim i Maciem Morettim, wówczas też pisarz
nawiązał współpracę z wrocławskim zespołem Karbido, z którym nagrał pięć płyt.
Źródło: teatrnn.pl/miastopoezji/jurij-andruchowycz/
MAREK KRAJEWSKI
Pisarz, autor bestsellerowych kryminałów. Z wykształcenia doktor filologii klasycznej, specjalizujący się w językoznawstwie łacińskim.
Urodził się 4 września 1966 roku we Wrocławiu. Krajewski wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim od 1995 do 2007 roku, kiedy to zdecydował się zostać zawodowym pisarzem. Odniósł w tej dziedzinie niezaprzeczalny sukces. Jego przyczynek do promocji miasta został nagrodzony w czerwcu 2008 roku, kiedy to pisarz został wybrany Ambasadorem Wrocławia. W 2015 roku Krajewski został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2016 roku otrzymał niemiecką Nagrodę im. Georga Dehio twórczość literacką. Krajewski jest pierwszym laureatem Nagrody Wielkiego Kalibru, od roku 2004 przyznawanej przez Stowarzyszenie Miłośników Kryminału i Sensacji „Trup w szafie” oraz Instytut Książki za najlepszą polskojęzyczną powieść kryminalną lub sensacyjną. Otrzymał też Nagrodę Księgarzy „Witryna” za najlepszą książkę 2005, a w roku 2006 – Paszport Polityki, zaś w 2013 roku Krajewski odebrał Śląski Wawrzyn Literacki za powieść „W otchłani mroku”. Jego powieści tłumaczono już m.in. na angielski, niemiecki, rosyjski, francuski, a nawet hebrajski.
Źródło: culture.pl
